سه شنبه 7 آذر

سلام ساتیار عزیزم..

بمیرم برات مادر که اینجوری بی حالی.. خیلی مواظب بودیم که توی این هوای سرد سرما نخوری.. توی خونه موندیم و هرجا که دعوتمون کردن نرفتیم.. صادق جون هم توی خونه با ماسک بود که یه وقت سرماخوردگیش به بقیه سرایت نکنه.. ولی از امروز صبح خیلی سرفه میکنی و چشات آبریزش داره.. بردیمت پیش دکتر عابدی و چند تا دارو برات نوشت .. درد و بلات بخوره به جونم پسرکم.. خدا کنه خیلی زود حالت خوب بشه.. آخه چند وقته که خیلی ضعیف شدی.. لثه هات اذیتت میکنه, خوب شیر نمیخوری , غذای کمکی که درست میکنم یا خودمون میخوریم یا باید بریزم بیرون چون اصلا اشتها نداری .. وقتایی که حالت بهتره با انگشتای پات بازی میکنی و صداهای بلند از خودت درمیاری و از جیغ کشیدنات لذت میبری.. اون وقتا ما هم خوشحالیم و باهات همبازی میشیم..

امروز صبح وقتی که از پیش آقای دکتر برگشتیم کمی شیر خوردی و خوابیدی:

داروهایی بدمزه ای که مجبورم بهت بدم:

جوشونده ای که با شیرخشت شیرینش میکنم و بهت میدم:

الان که دارم مینویسمو تو مثل فرشته ها خوابیدی:

خیلی دوستت داریم فرشته ی پاک خدا..