دوشنبه 17 مهر

سلام ساتیار جوووووونم...

امروز قبل از ظهر یه کار جدید انجام دادی که حیفم میاد نگم.. شاید هم تکراریه و من تا حالا دقت نکرده بودم.. اما حالا ماجرا:

چند وقته که داری لثه تخت میکنی , منم تحقیق کردم که چه جوری میشه بهت کمک کنیم تا کمتر اذیت بشی.. یکی از راههایی که خیلی ها سفارش کرده بودن, استفاده از گل بابونه ست.. دکتر شاه فرهت هم اینو نوشته بود.. ما هم برات یه بسته دمنوش بابونه خریدیم تا در طول شبانه روز دو یا سه قاشق چایخوری چای بابونه بهت بدیم و یه پارچه با آبش مرطوب کنیم و بذاریم توی یخچال سرد بشه و بعد بدیم دستت تا به لثه هات فشار بدی .. البته باید یه کم روی ساعد دستت امتحان میکردیم تا بعد از 24 ساعت مطمئن بشیم که بهش حساسیت نداری .. ولی ما یادمون رفت تست کنیم .. وقت نیست با تفسیر بنویسم.. خلاصه کنم: برای اولین بار خودت چیزی رو برداشتی.. همیشه خودمون جغجغه یا اسباب بازی رو میدیم دستت.. اینبار هروقت کیسه ی چایی از دستت می افتاد یکی دیگه ورمیداشتی:

پی نوشت 1: رقضیدن من و داداشی ها برای تو یه چیز عادیه.. ولی امروز وقتی رفتم یه لیوان آبجوش آوردم دیدم باباجون با اون ابهتش داره برات می رقصه و کمرش رو قر میده..

پ ن 2: تلویزیون هم که بعد از مدتها روشن شد چنان نگاه میکردی که بیا و ببین:

پ ن 3: اینکه سرت رو روی دستت میذاری که دیگه ما رو کشته:

پ ن 4: از ظهر باباجون میگه خونه ی ما همین توپ ها رو کم داشت که هی بره زیر پامون..

خدا نگهت داره شیرین عسلم.. خیلی دوستت داریم .. خیلی زیاد..